mərdanəlik

mərdanəlik
1. is. Mərdlik, kişilik, alicənablıq; igidlik. Onların səxavət və mərdanəliyi məni çoxdan bəri özlərinin məddahı etmişdir. M. S. O..
2. Mərdanəliklə şəklinlə zərf – mərdcəsinə, mərd kimi, kişi kimi, qoçaqcasına. Mərdanəliklə vuruşmaq. – <Musa:> Kişi gərək hər müsibətə mərdanəliklə davam eləyə. Ə. H..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • kəclik — is. 1. Qıyqaclıq, çəplik. 2. Tərslik, höcətlik. Dediyim sözümdə mən yenə varam; Məndə kəclik də var, mərdanəlik də. Ə. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müsibət — is. <ər.> 1. Bəla, fəlakət, afət. Müsibətə düşmək. Müsibətdən qurtarmamaq. – Birisinin başına bir müsibət gələndə yenə bir yandan bir qəlb təskinliyi olur. C. M.. <Musa:> Kişi gərək hər müsibətə mərdanəlik ilə davam eləyə. Ə. H..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dağ-daş — is. Yolu olmayan, yaşamaq üçün yararsız olan təpəlik və daşlıq yerlər. <Səlim qızı:> . . Aydəmir də, bilirsən ki, dağdadaşda, ona qızmı yaraşar? C. C.. <Əmiraslan baba:> Bax, o zaman bizim bu Ağbulaq obasına, dağ daşdan keçən darısqal …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • açmaq — f. 1. Qapalı bir şeyin qapağını və s. ni qaldırmaq, götürmək, çıxartmaq. Qazanın ağzını açmaq. Qutunu açmaq. Sandığın qapağını açmaq. // Örtülü bir şeyin örtüyünü qaldırmaq, götürmək, çılpaq etmək. Döşünü açmaq. Başını açmaq. – Niqabın üzdən aç,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cüzi — z. <ər.> 1. Az, azacıq, kiçik. Cüzi məbləğ. – Belədirsə, həmişəlik yetimlər üçün bir məktəb açın, aldığınız prosentlərin cüzi bir hissəsini bu xeyir işə vəqf ediniz. N. N.. Kərim baba naxırı saxladığı, otardığı üçün aldığı cüzi aylıq ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • keçmək — 1. f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək, addımlayaraq irəliləmək, yer dəyişmək, ötüb getmək. Yolla keçmək. Səki ilə keçərkən yoldaşımı gördüm. – Küçə ilə bir hambal, bir tay dalınca keçir. C. M.. <Kərim xan> Tehranın sakitləşməyə başlayan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəllə — is. <fars.> 1. Baş. Kəlləsindən vurmaq. – Ox atma sən bu daşa; Bu qayaya, bu daşa; Düşməni elə vur ki; Kəlləsindən bud aşa. (Bayatı). Misri qılınc kəllələri kəsəndə; Bağırsaqlar cəmdəklərə dolana. «Koroğlu». Kəllə vurmaq – başı ilə vurmaq.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qəyyum — is. <ər.> hüq. Həddi büluğa çatmamış uşaqlara, yaxud ruhi xəstəlik üzündən öz işlərini idarə etməyə qabil olmayan şəxslərə və onların mal və mülkünə nəzarət edən adam. <Ağa Mərdan:> O vaxtdan mən ona <Zeynəbə> özümü çox… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uzanmaq — f. 1. Üfüqi və hərəkətsiz bir vəziyyət almaq, uzanmış vəziyyət almaq (yatmaq, dincəlmək və ya başqa məqsədlə). Divanda uzanmaq. Otun üstündə uzanmaq. Üzüqoylu uzanmaq. Böyrü üstə uzanmaq. – Nahardan sonra uzandım, amma yuxum gəlmədi. C. M..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”